Mais où est passé ce mois de mars? Je me rends compte que ce vendredi est déjà le dernier vendredi du mois (youpi, la Critical Mass en vue! Sans vélo. Vélo volé. Olé). Le printemps se fait quelque peu attendre … Continue reading

Mais où est passé ce mois de mars? Je me rends compte que ce vendredi est déjà le dernier vendredi du mois (youpi, la Critical Mass en vue! Sans vélo. Vélo volé. Olé). Le printemps se fait quelque peu attendre … Continue reading
Plots was het terug. Dat tintelende warme overheersende gevoel. Concentratie weg, zoals zo vaak bezweek mijn aandacht en begon de queeste. En toch… toch ben ik er van af. Denk ik. Want wanneer ben je definitief van je verslaving af? … Continue reading
Achilles en ik komen net thuis na een wandeling in de Londense voorjaarszon. Dorst! Honger! Maar eerst nog een knuffel. Hij is dan ook een schat. Spijtig dat hij naar kaas ruikt. Maar je kan niet alles hebben. Ook honden … Continue reading
Lovely, lovely London, Finally! I have been waiting for this moment. And now we’re here I’m starting to think you might unexpectedly be the tricky one. You’re too much of everything. Too big, too interesting, too lovely, too exciting, too … Continue reading
Carissima Roma, Hier, je me suis achetée un carnet de notes. J’ai peur d’oublier trop vite. De rater des moments, de revenir sans ces centaines d’impressions qui m’ont désespérées, hantées et finalement réjouies en te parcourant de droite à gauche, … Continue reading
Vlinders in de buik, overdreven enthousiasme, constante glimlach op de lippen… het is zover, ik ben weer verliefd. Op Rome deze keer (ja, het is voor de lezer ook niet altijd gemakkelijk om volgen). Of moet ik zeggen; op de … Continue reading
Liefste dagboek, De laatste keer gebeurde het op papier, netjes tussen de lijnen, wel met hier en daar een vlek, een doorhaling en heel wat taalfouten. Ach ja, ik wist wel wat ik bedoelde, niemand las mee. Althans dat hoop ik toch. … Continue reading
La vie ralentit, les bruits s’estompent, les chiens flânent, leurs maîtres attendent patiemment que Mirza se décide, l’odeur du café reprend le dessus, les voitures laissent occasionnellement passer un piéton, les enfants sortent leur trottinette, les grands-pères leur vélo et … Continue reading
Liefste Sinterklaas, Hoe lang is dat geleden, zeg? Om eerlijk te zijn: uw bestaan was me een beetje ontgaan. Binnenkort is het weer uw hoogdag, en deze keer vier ik dat helemaal alleen: Jo vliegt uitgerekend dat weekend enkele dagen naar … Continue reading
Dag Simon, Wanneer je dit leest is het maandagochtend, en zit je in je klein ietwat donker bureautje tussen de talrijke planten, potten en papieren die je altijd met open armen ontvangt, of beter: van de vuilbak redt. Al wat … Continue reading
Liefste Lezer, Ik heb je verwaarloosd. Niet uit slechte wil, neen, je zou eens moeten weten hoe vaak ik aan je gedacht heb. Op de een of andere manier kamp ik met een soort writers’ block: ik ben bang te … Continue reading
Cara Roma, Tu me donnes la hantise de la page blanche. Pourtant, ce ne sont pas les mots qui me manquent en général, en tous cas pas par écrit. Par où commencer ? Et surtout, sans être trop négative ? Mon papa … Continue reading